Mistdruppels, een wereld apart

Mistdruppels zijn van dichtbij prachtig om te zien, een uitdaging voor elke macrofotograaf. De afgelopen dagen was het zeer mistig in Nederland en Ik heb deze gelegenheid benut om met mijn macrolens mistdruppels te fotograferen.  Ik hoefde niet ver te gaan, op het speelpleintje achter mijn huis waren er spinnenwebben en mistdruppels genoeg. Alle foto's zijn met statief genomen. De kleurinstellingen heb ik steeds weer aangepast om een zo mooi mogelijk resultaat te krijgen. Op de foto hierboven, staan op de achtergrond een paar rozen. Het beeld bevat verder twee spinnenwebben die min of meer over elkaar hingen. Ik heb de lens scherp gesteld op het achterste spinnenweb, zodat de grote druppels goed te zien zien.

De foto hierboven laat het hart van een spinnenweb zien. Het was al wat uit elkaar gevallen, maar de compositie vind ik nog zeer zeker de moeite waard.

Hetzelfde spinnenweb als de tweede foto, ziet er gedraaid en met een andere kleurinstelling weer heel anders uit.

Deze foto heeft door het scherpteverloop een zekere dieptewerking.

De foto hierboven heeft een mooie achtergrondkleur.

De laatse foto betreft hetzelfde spinnenweb als de eerste foto van dit blog. Door een andere kleurinstelling en uitsnede ontstaat een totaal ander beeld.

Vogels op een zonnige herfstdag

Vandaag heb ik me toegelegd op vogelfotografie. De zon scheen volop en het was rustig weer, goede omstandigheden om mijn 300mm-lens beter te leren kennen. In polder Molenaarsgraaf trof ik een groep kok- en stormmeeuwen die voedsel aan het zoeken waren op een pas gegierd weiland. Er vlogen enkele tientallen meeuwen, een goede gelegenheid om foto's te maken. Ik heb de meeste foto's vanuit de auto genomen, die ik gebruikte als schuilhut. Op de foto hierboven zijn twee kokmeeuwen te zien. De zwarte poten werden veroorzaakt door de gier die op de poten zat. Op de foto hieronder is dat nog beter te zien.

De laag mest was enkele centimeters diep, de poten verdwenen er helemaal inzoals op de foto hieronder goed te zien is.

Aan de snavelkleur van de vogel hierboven is te zien dat het om een jonge vogel gaat. Volwassen vogels hebben een rode snavel.
Hets is ook leuk om vliegbeelden te maken. Je ziet dan altijd weer dingen die je normaal gesproken in het veld niet ziet. Het vraagt wel om snel handelen van de fotograaf. De camera stel ik meestal in op al servo. In deze modus volgt de autofocus een bepaald punt van het beeld en blijft daarop automatisch scherpstellen.

Na een tijdje verschenen er een paar reigers ten tonele. Eén van de reigers ving een kikker en werd gelijk belaagd door een andere reiger.

De achtervolgende reiger kwam uiteindelijk zo dichtbij, dat er een kort gevecht ontstond.

Aangetrokken door de aanwezigheid van de andere reigers kwam er nog een vierde exemplaar aangevlogen.

Maar er waren er ook die zich afzijdig hielden en hun eigen plan trokken.

Na verloop van tijd ben ik verder gereden met de auto. Op een zandhoop zag ik een buizerd zitten.

Aan het einde van de middag zag ik in polder Bleskensgraaf grote groepen ganzen zitten Het is altijd weer leuk om een groep ganzen te bekijken. Ganzen kennen een hecht sociaal leven. Het is goed te zien hoe de vogels in familiegroepjes rondtrekken. Regelmatig kwamer er nieuwe ganzen aangevlogen, zoals dit groepje kolganzen.

Behalve ganzen waren er ook groepjes smienten. Hieronder een foto van twee mannetjes, met gele bles, en een vrouwtje.

Vogels fotograferen bij Kinderdijk

Vanmiddag heb ik maar eens mijn nieuwe telelens uitgeprobeerd. Ik had er niet zulke hoge verwachtingen van, aan mijn macrolens heb ik wel drie maanden moeten wennen, maar de resultaten vielen me niet tegen. Op bovenstaande foto een kokmeeuw in winterkleed. Het is niet eenvoudig om vliegende vogels te fotograferen. Het vraagt een goed reactievermogen en een lens die snel focust. Ik heb de camera hier op servo ingesteld om een continue scherpstelling te verkrijgen.

De opnamen zijn niet zo goed te croppen als bij macro-opnamen. Op de foto hierboven zijn twee stormmeeuwen te zien. De foto is gecropt. Wel heb ik de meeste opnamen vanuit de losse hand kunnen nemen. Door de goede beeldstabilisatie is het niet nodig om bij normaal daglicht een statief te gebruiken.

Bij de afwatering van Kinderdijk zwemmen altijd wel wat aalscholvers rond. Het zijn schuwe dieren, maar als ze vliegen komen ze wel wat dichterbij.

Terwijl ik bezig was, vertrok Sinterklaas ineens vanaf Kinderdijk richting Alblasserdam.

Op een betonnen muurtje rusten regelmatig kokmeeuwen. Het viel me op hoe gemakkelijk ze te benaderen waren. Waarschijnlijk zijn ze aan mensen gewend.

Bij de aanlegsteiger van de molens zwommen wat meerkoeten rond. ook deze dieren waren vanaf zeer nabij te fotograferen. Alhoewel ze bij mijn weten geen brood lusten, leek het wel of ze van de aanwezige toeristen gewend waren eten te krijgen. Voor een vogelfotograaf een ideale gelegenheid om deze dieren mooi vast te kunnen leggen.

Een portret maken is ook altijd leuk.

Kleurenpracht tijdens een warme herfstdag

Het was vandaag prachtig weer. Zonnig met een temperatuur rond de 15 graden. Het was genieten geblazen. Ik heb vanmiddag wat geëxperimenteerd met silhouetten van paddenstoelen. Deze foto heb ik gemaakt door de schaduw van de paddenstoelen op te vangen op een afgevallen blad. Ik heb de foto genomen vanaf de schaduwkant van het blad. Door de hoek ten opzichte van de zon te veranderen, ontstonden weer andere beelden (zie onderstaande foto).

Wat ook wel een mooi effect had, was het verwisselen van blad. Op onderstaande foto heb ik een eikenblad genomen om de schaduw op te vangen.

Ook heb ik me bezig gehouden met het vastleggen van groepjes paddenstoelen. Belangrijk hierbij is gebruik van een groot diafragmagetal. Uiteraard is het hierbij onontbeerlijk om een statief te gebruiken vanwege de lange sluitertijden (soms wel boven de seconde).

Bovenstaand groepje mycena's groeide op een omgevallen boomstam. Vandaag vond ik meerdere groepjes, bijvoorbeeld deze op de foto hieronder.

Hetzelfde groepje heb ik ook vastgelegd met een andere achtergrond.

Aan het einde van de middag trof ik nog wat vliegen aan op een stinkzwam. Ik heb opgezocht om welke soort het gaat en volgens mij is het de truffelvlieg. Ik laat er verschillende foto's van zien om te demonstreren wat belichting en kijkhoek met een foto doet.

Op de foto hierboven bevindt zich onder één van de achterpoten van de vlieg een klein beest. Het lijkt wel wat op een teek, maar het zou ook wat anders kunnen zijn.

De eerste schreden op het pad der vogelfotografie

Vandaag ben ik maar eens met mijn telelens aan het experimenteren geslagen. Ik ben begonnen op het pleintje achter ons huis. Daar trof ik wat koolmezen aan. De dieren waren druk bezig met fourageren en hadden niet zo veel aandacht voor mij.

Aan het eind van de middag ben ik nog even de polder in geweest. Zwanen zijn makkelijk te benaderen en een dankbaar object om te fotograferen.

In de polder zaten al weer grote groepen kolganzen. Onderstaande foto heb ik vanuit de auto genomen.

Tenslotte nog een foto van een paartje meerkoeten. De dieren vertoonden nog territoriaal gedrag.

Vogelfotografie is weer heel anders dan macrofotografie. Wat techniek betreft vind ik het eenvoudiger. Wel moet je sneller kunnen reageren. Verder is het lastiger om je object te benaderen. De auto is een goede schuilhut om vogels te fotograferen. Als het paddenstoelenseizoen voorbij is, ga ik er nog fanatieker mee aan de slag.